လူတို႔၏ သက္တမ္းသည္ အသေခ်ၤယတမ္းမွ တစ္စတစ္စ ဆုတ္ယုတ္လာရာ
အသက္ (၈) ေသာင္းတမ္းသို႔တိုင္ေရာက္လာ၏။ အသက္ (၈) ေသာင္းတမ္း သို႔
ေရာက္ေသာအခါ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္ေသာ ေမတၱာတရား နည္းပါး၍ သူတစ္ပါး
ဥစၥာကို ခိုးျခင္း ၊ သူတစ္ပါးအသက္ကို သတ္ျခင္း ဟူေသာ အကုသိုလ္တရားႏွစ္
ပါးတို႔သည္ ျဖစ္ေပၚလာၾကေလသည္။
ထိုအကုသိုလ္တရား ႏွစ္ပါးေၾကာင့္ အသက္ (၈) ေသာင္းတမ္းမွ ေလးေသာင္း
တမ္း သို႔တိုင္ေအာင္ ဆုတ္ယုတ္၍ လာကုန္၏။
( ေလးေသာင္းတမ္း )
အသက္ေလးေသာင္းတမ္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္ေသာ ေမတၱာ
တရား နည္းပါး၍ မဟုတ္မမွန္ လိမ္လည္ေျပာဆိုေသာ အကုသိုလ္တရား ထင္႐ွား
ျဖစ္ေပၚလာ၏။ ထို မုသာ၀ါဒ တရားထင္႐ွားျဖစ္ေပၚလာသည့္အတြက္ အသက္
ေလးေသာင္းတမ္းမွ အသက္ႏွစ္ေသာင္တမ္း သို႔တိုင္ဆုတ္ယုတ္ေလသည္။
( ႏွစ္ေသာင္းတမ္း )
အသက္ႏွစ္ေသာင္းတမ္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ - ကုန္းေခ်ာျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ ပိသုဏ၀ါစာ (ေခ်ာပစ္ကုန္းတိုက္မႈ) တရား ထင္႐ွားျဖစ္ေပၚလာ၏ ထိုပိသုဏ၀ါစာ
တရားထင္႐ွားျဖစ္ေပၚလာသည့္အတြက္ အသက္ႏွစ္ေသာင္းတမ္းမွ အသက္တစ္
ေသာင္းတမ္းသို႔ က်ေအာင္ဆုတ္ယုတ္ေလသည္။
( တစ္ေသာင္းတမ္း )
အသက္ တစ္ေသာင္းတမ္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ - သူတစ္ပါး သားမယားကို သြား
လာက်ဴးလြန္ျခင္းဟူေသာ ကာေမသူမိစၧာစာရ တရားထင္႐ွားျဖစ္ေပၚလာ၏။
ထို ကာေမသုမိစၧာစာရ တရား ထင္႐ွား ျဖစ္ေပၚလာသည့္အတြက္ အသက္တစ္
ေသာင္းတမ္းမွ အသက္ငါးေထာင္တမ္းသို႔ က်ေအာင္ဆုတ္ယုတ္ေလသည္။
( ငါးေထာင္တမ္း )
အသက္ငါးေထာင္တမ္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ဆဲေရးတိုင္းထြာျခင္း၊ အလြန္ၾကမ္း
တမ္းေသာစကားကိုဆိုျခင္းဟူေသာ ဖ႐ုသ၀ါစာ၊ အက်ိဳးမဲ့ျပိန္ဖ်င္းေသာ စကားကို
ဆိုျခင္းဟူေသာ သပၹပၸလာပ၀ါစာ ဟူေသာ တရားႏွစ္ပါး ထင္႐ွားစြာ ျဖစ္ေပၚလာ
သည္။ ထိုအကုသိုလ္တရား ႏွစ္ပါးေၾကာင့္ အသက္ ငါးေထာင္တမ္းမွ ႏွစ္ေထာင့္
ငါးရာ၊ ႏွစ္ေထာင္တမ္း သို႔တိုင္ေအာင္ ဆုတ္ယုတ္၍ လာကုန္၏။
( ႏွစ္ေထာင္တမ္း )
အသက္ႏွစ္ေထာင္တမ္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ - သူတစ္ပါးစည္းစိမ္ကို မိမိစည္းစိမ္
ျဖစ္ေအာင္ ၾကံျခင္းဟူေသာ အဘိဇၥ်ာ၊ သူတစ္ပါး ေသၾကပ်က္စီးေအာင္ ၾကံျခင္းဟူ
ေသာ ဗ်ာပါဒဟူေသာ တရားႏွစ္ပါး ထင္႐ွားစြာ ျဖစ္ေပၚလာသည္။
ထိုအကုသိုလ္တရား ႏွစ္ပါးေၾကာင့္ အသက္ ႏွစ္ေထာင္တမ္းမွ တစ္ေထာင္တမ္း သို႔တိုင္ေအာင္ ဆုတ္ယုတ္၍ လာကုန္၏။
( တစ္ေထာင္တမ္း )
အသက္တစ္ေထာင္တမ္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ - မေကာင္းမႈ ေကာင္းမႈျပဳျခင္း
ေၾကာင့္အက်ိဳးအျပစ္မ႐ွိဟူေသာ မိစၧာဒိ႒ိ တရားထင္႐ွားျဖစ္ေပၚလာ၏။ ထိုမိစၧာဒိ႒ိ
တရား ထင္႐ွားျဖစ္ေပၚလာသည့္အတြက္ အသက္တစ္ေထာင္တမ္းမွ အသက္ငါးရာ
တမ္းသို႔ က်ေအာင္ဆုတ္ယုတ္ေလသည္။
( ငါးရာတမ္း )
အသက္ငါးရာတမ္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ မိၾကီး မိေထြး စသည္တို႔ အေပၚ၌ တပ္မက္
ျခင္းဟူေသာ အဓမၼရာဂ၊ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး တပ္မက္ျခင္းဟူေသာ ၀ိသမေလာဘ ၊ ေယာကၤ်ား အခ်င္းခ်င္း မိန္းမအခ်င္းခ်င္း တပ္မက္ျခင္းဟူေသာ ၀ိသမရာဂ တို႔ျဖစ္
ေပၚလာကုန္၏။
ထိုတရားတို႔ ျဖစ္ေပၚလာေသာအခါ အသက္ငါးရာတမ္းမွ အသက္သံုးရာတမ္း ႏွစ္
ရာ့ငါးဆယ္တမ္းသို႔ တိုင္ေအာင္ဆုတ္ေလသည္။
( ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္တမ္း )
အသက္ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္တမ္းသို႔ေရာက္
ကိုမ႐ိုေသျခင္း၊ ရဟႏၲာကို မ႐ိုေသျခင္း၊ ၾကီးေသာသူကို မ႐ိုေသျခင္းဟုဆိုအပ္ေသာ အယုတ္တရားတို႔သည္ ထင္႐ွားျဖစ္ေပၚလာၾကေလသည္။ ထိုအယုတ္တရားတို႔ ျဖစ္
ေပၚလာေသာအခါ အသက္ ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္တမ္းမွ အသက္တစ္ရာတမ္းသို႔ တိုင္
ေအာင္ဆုတ္ေလသည္။
( တစ္ရာတမ္း )
အထက္ပါအယုတ္တရားတို႔ ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚေနေသာေၾကာင့္ အသက္ႏွစ္ရာ့ငါး
ဆယ္တမ္းမွတစ္ရာတမ္းသို႔တိုင္ေအာင္ဆုတ္ယုတ္ေလသည္။ ေနာင္တစ္ျဖည္းျဖည္း
ဆယ္ႏွစ္တမ္းသို႔ တိုင္ေအာင္ ဆုတ္ယုတ္ေလေတာ့သည္။
ထိုသို႔ သက္တမ္းမ်ား ဆုတ္ယုတ္သြားရျခင္းမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား တည္းဟူေသာ ေမတၱာတရား ေခါင္းပါးျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္
( အကုသိုလ္ အယုတ္တရားတို႔၏ အရင္းအျမစ္ )
မိမိသည္ ခ်မ္းသာျခင္းကို လိုလားေတာင္းတ ႏွစ္သက္၍ ဆင္းရဲျခင္းကိုႏွစ္သက္လိမ့္
မည္မဟုတ္ေပ။ ထို႔အတူ အျခားသူတို႔သည္လည္း ခ်မ္းသာျခင္းကိုသာ လိုလား၍
ဆင္းရဲျခင္းကို မႏွစ္သက္ၾကေပ။ မိမိကို ေစာ္ကားလြန္ၾကဴးလွ်င္ မႏွစ္သက္သကဲ့သို႔
သူတစ္ပါးတို႔သည္လည္း ႏွစ္သက္ၾကမည္မဟုတ္ ဟူေသာ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား မ႐ွိ
ေသာေၾကာင့္အကုသိုလ္ အယုတ္တရားတို႔ျဖစ္ေပၚလာရေပသည္။
အသက္ (၈) ေသာင္းတမ္းသို႔တိုင္ေရာက္လာ၏။ အသက္ (၈) ေသာင္းတမ္း သို႔
ေရာက္ေသာအခါ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္ေသာ ေမတၱာတရား နည္းပါး၍ သူတစ္ပါး
ဥစၥာကို ခိုးျခင္း ၊ သူတစ္ပါးအသက္ကို သတ္ျခင္း ဟူေသာ အကုသိုလ္တရားႏွစ္
ပါးတို႔သည္ ျဖစ္ေပၚလာၾကေလသည္။
ထိုအကုသိုလ္တရား ႏွစ္ပါးေၾကာင့္ အသက္ (၈) ေသာင္းတမ္းမွ ေလးေသာင္း
တမ္း သို႔တိုင္ေအာင္ ဆုတ္ယုတ္၍ လာကုန္၏။
( ေလးေသာင္းတမ္း )
အသက္ေလးေသာင္းတမ္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္ေသာ ေမတၱာ
တရား နည္းပါး၍ မဟုတ္မမွန္ လိမ္လည္ေျပာဆိုေသာ အကုသိုလ္တရား ထင္႐ွား
ျဖစ္ေပၚလာ၏။ ထို မုသာ၀ါဒ တရားထင္႐ွားျဖစ္ေပၚလာသည့္အတြက္ အသက္
ေလးေသာင္းတမ္းမွ အသက္ႏွစ္ေသာင္တမ္း သို႔တိုင္ဆုတ္ယုတ္ေလသည္။
( ႏွစ္ေသာင္းတမ္း )
အသက္ႏွစ္ေသာင္းတမ္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ - ကုန္းေခ်ာျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ ပိသုဏ၀ါစာ (ေခ်ာပစ္ကုန္းတိုက္မႈ) တရား ထင္႐ွားျဖစ္ေပၚလာ၏ ထိုပိသုဏ၀ါစာ
တရားထင္႐ွားျဖစ္ေပၚလာသည့္အတြက္ အသက္ႏွစ္ေသာင္းတမ္းမွ အသက္တစ္
ေသာင္းတမ္းသို႔ က်ေအာင္ဆုတ္ယုတ္ေလသည္။
( တစ္ေသာင္းတမ္း )
အသက္ တစ္ေသာင္းတမ္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ - သူတစ္ပါး သားမယားကို သြား
လာက်ဴးလြန္ျခင္းဟူေသာ ကာေမသူမိစၧာစာရ တရားထင္႐ွားျဖစ္ေပၚလာ၏။
ထို ကာေမသုမိစၧာစာရ တရား ထင္႐ွား ျဖစ္ေပၚလာသည့္အတြက္ အသက္တစ္
ေသာင္းတမ္းမွ အသက္ငါးေထာင္တမ္းသို႔ က်ေအာင္ဆုတ္ယုတ္ေလသည္။
( ငါးေထာင္တမ္း )
အသက္ငါးေထာင္တမ္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ဆဲေရးတိုင္းထြာျခင္း၊ အလြန္ၾကမ္း
တမ္းေသာစကားကိုဆိုျခင္းဟူေသာ ဖ႐ုသ၀ါစာ၊ အက်ိဳးမဲ့ျပိန္ဖ်င္းေသာ စကားကို
ဆိုျခင္းဟူေသာ သပၹပၸလာပ၀ါစာ ဟူေသာ တရားႏွစ္ပါး ထင္႐ွားစြာ ျဖစ္ေပၚလာ
သည္။ ထိုအကုသိုလ္တရား ႏွစ္ပါးေၾကာင့္ အသက္ ငါးေထာင္တမ္းမွ ႏွစ္ေထာင့္
ငါးရာ၊ ႏွစ္ေထာင္တမ္း သို႔တိုင္ေအာင္ ဆုတ္ယုတ္၍ လာကုန္၏။
( ႏွစ္ေထာင္တမ္း )
အသက္ႏွစ္ေထာင္တမ္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ - သူတစ္ပါးစည္းစိမ္ကို မိမိစည္းစိမ္
ျဖစ္ေအာင္ ၾကံျခင္းဟူေသာ အဘိဇၥ်ာ၊ သူတစ္ပါး ေသၾကပ်က္စီးေအာင္ ၾကံျခင္းဟူ
ေသာ ဗ်ာပါဒဟူေသာ တရားႏွစ္ပါး ထင္႐ွားစြာ ျဖစ္ေပၚလာသည္။
ထိုအကုသိုလ္တရား ႏွစ္ပါးေၾကာင့္ အသက္ ႏွစ္ေထာင္တမ္းမွ တစ္ေထာင္တမ္း သို႔တိုင္ေအာင္ ဆုတ္ယုတ္၍ လာကုန္၏။
( တစ္ေထာင္တမ္း )
အသက္တစ္ေထာင္တမ္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ - မေကာင္းမႈ ေကာင္းမႈျပဳျခင္း
ေၾကာင့္အက်ိဳးအျပစ္မ႐ွိဟူေသာ မိစၧာဒိ႒ိ တရားထင္႐ွားျဖစ္ေပၚလာ၏။ ထိုမိစၧာဒိ႒ိ
တရား ထင္႐ွားျဖစ္ေပၚလာသည့္အတြက္ အသက္တစ္ေထာင္တမ္းမွ အသက္ငါးရာ
တမ္းသို႔ က်ေအာင္ဆုတ္ယုတ္ေလသည္။
( ငါးရာတမ္း )
အသက္ငါးရာတမ္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ မိၾကီး မိေထြး စသည္တို႔ အေပၚ၌ တပ္မက္
ျခင္းဟူေသာ အဓမၼရာဂ၊ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး တပ္မက္ျခင္းဟူေသာ ၀ိသမေလာဘ ၊ ေယာကၤ်ား အခ်င္းခ်င္း မိန္းမအခ်င္းခ်င္း တပ္မက္ျခင္းဟူေသာ ၀ိသမရာဂ တို႔ျဖစ္
ေပၚလာကုန္၏။
ထိုတရားတို႔ ျဖစ္ေပၚလာေသာအခါ အသက္ငါးရာတမ္းမွ အသက္သံုးရာတမ္း ႏွစ္
ရာ့ငါးဆယ္တမ္းသို႔ တိုင္ေအာင္ဆုတ္ေလသည္။
( ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္တမ္း )
အသက္ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္တမ္းသို႔ေရာက္
ကိုမ႐ိုေသျခင္း၊ ရဟႏၲာကို မ႐ိုေသျခင္း၊ ၾကီးေသာသူကို မ႐ိုေသျခင္းဟုဆိုအပ္ေသာ အယုတ္တရားတို႔သည္ ထင္႐ွားျဖစ္ေပၚလာၾကေလသည္။ ထိုအယုတ္တရားတို႔ ျဖစ္
ေပၚလာေသာအခါ အသက္ ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္တမ္းမွ အသက္တစ္ရာတမ္းသို႔ တိုင္
ေအာင္ဆုတ္ေလသည္။
( တစ္ရာတမ္း )
အထက္ပါအယုတ္တရားတို႔ ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚေနေသာေၾကာင့္ အသက္ႏွစ္ရာ့ငါး
ဆယ္တမ္းမွတစ္ရာတမ္းသို႔တိုင္ေအာင္ဆုတ္ယုတ္ေလသည္။ ေနာင္တစ္ျဖည္းျဖည္း
ဆယ္ႏွစ္တမ္းသို႔ တိုင္ေအာင္ ဆုတ္ယုတ္ေလေတာ့သည္။
ထိုသို႔ သက္တမ္းမ်ား ဆုတ္ယုတ္သြားရျခင္းမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား တည္းဟူေသာ ေမတၱာတရား ေခါင္းပါးျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္
( အကုသိုလ္ အယုတ္တရားတို႔၏ အရင္းအျမစ္ )
မိမိသည္ ခ်မ္းသာျခင္းကို လိုလားေတာင္းတ ႏွစ္သက္၍ ဆင္းရဲျခင္းကိုႏွစ္သက္လိမ့္
မည္မဟုတ္ေပ။ ထို႔အတူ အျခားသူတို႔သည္လည္း ခ်မ္းသာျခင္းကိုသာ လိုလား၍
ဆင္းရဲျခင္းကို မႏွစ္သက္ၾကေပ။ မိမိကို ေစာ္ကားလြန္ၾကဴးလွ်င္ မႏွစ္သက္သကဲ့သို႔
သူတစ္ပါးတို႔သည္လည္း ႏွစ္သက္ၾကမည္မဟုတ္ ဟူေသာ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား မ႐ွိ
ေသာေၾကာင့္အကုသိုလ္ အယုတ္တရားတို႔ျဖစ္ေပၚလာရေပသည္။
No comments:
Post a Comment